Winterse dagen en gezelligheid bij de Oosterburen

Intussen is het alweer vier jaar geleden dat we de sleutels kregen van onze appartementen in de Oosterburen. In november  van het oude jaar is het opeens weer even echt winter met vorst. Dat is precies het weer zoals dat er was toen we verhuisden. Koud windje, brr…De rijp laat de planten en uitgebloeide halmen oplichten in de verlaten binnentuin.

Het gaat in december weer dagen regenen. Daar trekken we ons niet veel van aan. Er is kerstverlichting die ’s avonds sfeervolle beelden geeft. Een rij lampjes slingert langs de balustrade op de eerste verdieping. Erg leuk om te zien, als je ’s avonds laat terugkomt na je werk of van een activiteit.

Wij zitten gezellig in onze warme huizen en aan het eind van het jaar ook steeds meer in de ontmoetingsruimte, met de kerstboom en gezelligheid. Wij noemen de ontmoetingsruimte dus onze ‘Tweede kamer’. Je eerste huiskamer heb je in je eigen huis. Deze tweede huiskamer delen we samen. Er wordt koffie gedronken, maar ook lekker gegeten met kerst, voor wie dat wil.

Met oud en nieuw komen we tevoorschijn zodra het vuurwerk knalt. Rondom ons het uitgebreide vuurwerk, met heel veel siervuurwerk en af en toe zo’n klap van een vlinder, een strijker of een cobra. Daar staan we buiten met iets te warme jassen, een glas champagne in de hand, onze vierde jaarwisseling is een feit. Het blijft die nacht nog lang doorgaan met knallen.

Op nieuwjaarsdag willen we in de Tweede Kamer samen een glas op 2023 heffen. Om 17.00 uur verzamelen we. Iedereen neemt iets te eten of te knabbelen mee. Heerlijke quiche, soep, voorgerechtjes, sushi, champagne, advocaat, rode wijn en nog veel meer. Degenen die we gisteravond nog niet omhelsd hebben, worden nu geknuffeld en krijgen gelukwensen voor het nieuwe jaar.  We praten bij over wat we met kerst hebben gedaan, wie er langs zijn geweest, een enkele vakantie van onze buren. Of plannen en voornemens voor het nieuwe jaar. Ik heb me voorgenomen om wat vaker de yogalessen te volgen die hier op maandagavond worden gegeven. Super gemakkelijk dat dit zo dicht bij ons in de buurt gebeurt.  En dan komt het ervan, iedereen heeft een glas champagne in de hand. Op naar een nieuw gelukkig en hopelijk gezond jaar voor de Oosterburen.

Maar dan zijn we er nog niet, zoals zal blijken. We zouden een nieuwjaarsborrel voor de hele wijk krijgen, ergens buiten. Op de dag dat dat staat te gebeuren, is kou en regen voorspeld. Het organiserend buurtcomité vraagt of wij bereid zijn  om onze gemeenschappelijke ruimte te laten benutten voor dit feestje. Het gaat wel om 90 tot 100 volwassenen en ongeveer 40 kinderen!

Natuurlijk willen we dat! Als groep denken we graag mee over praktische zaken, zoals het gebruik van voorzieningen. Hoe we de kinderen kunnen laten spelen. Daarvoor willen we met plezier een de fietsenstalling uitruimen zodat er tafels kunnen staan waar ze kunnen sjoelen en kunnen tekenen. Voor de volwassenen benutten we de statafels die we zelf ook voor onze feesten gebruiken. Het is wel handig als iedereen zijn eigen glas meeneemt, want zoveel glaswerk hebben niet in huis.  Kortom: er is veel praktisch overleg en voorpret. Het buurtcomité zorgt voor de boodschappen en belooft dat alles netjes achtergelaten zal worden.

Om 16 uur druppelen de eerste wijkbewoners binnen. Veel van hen met kinderen op de arm of aan de hand, want er zijn in deze buurt veel jonge ouders. Wij heten ze welkom en vertellen wat waar is. We wensen elkaar een gelukkig nieuwjaar, met een glaasje champagne en een praatje van het buurtcomité. De kids vermaken zich prima. Buiten staat een vuurkorf waar de kinderen marsmallows roosteren. Ze zijn nieuwsgierig voelen zich na een tijdje duidelijk op hun gemak in deze setting.

Met hun ouders en de andere bewoners in de wijk gaat het net zo. Veel van hen kennen ons al, voor anderen zijn we minder bekend omdat we natuurlijk ook twee coronajaren vlak na onze verhuizing hebben gehad. Dus dit is wel een heel goede gelegenheid  om meer vertrouwd te worden met de woongemeenschap in de buurt. Sommigen vragen of ze ons huis ook mogen zien.

We lopen langs de levensloopbestendige gangen en deuren. Een buurvrouw wordt zo enthousiast dat ze vraagt of ze ook op onze lijst van belangstellenden mag komen, want ze wil de wijk niet uit en wie weet is dit wel een erg fijne plek voor haar als de kinderen uit huis gaan.

We hebben het over het begin van onze woonperiode hier, dat is een duidelijk raakvlak. Alle bewoners van de wijk hebben een CPO-project gehad en zijn min of meer in dezelfde periode verhuisd. We delen de tevredenheid over de groene rustige buurt en de sociale omgang. Het was me wel duidelijk dat dit een heel fijne buurt voor kinderen is, Nu zie ik het ook van heel dichtbij hoe leuk de kinderen met elkaar omgaan.

Zo  praten we bij en leren elkaar verder kennen. Deze avond is heel goed voor de verbinding in de wijk en ook tussen ons als woongemeenschap en wijk. Na afloop wordt alles weer keurig opgeruimd, zoals beloofd was. Voor herhaling vatbaar!

Vorig bericht
Volgend bericht