Ook dit jaar organiseert de gemeente een Opschoondag. Alle inwoners krijgen een oproep om het zwerfafval aan te pakken. In onze nieuwe wijk wonen vooral mensen die er recent zijn gekomen. Veel gezinnen met kinderen en dan natuurlijk wij als woongemeenschap. We hebben een buurtcomité waar ook iemand van De Oosterburen in zit. Via het buurtcomité krijgen we de vraag of onze gemeenschappelijke ruimte het startpunt mag zijn voor de actie. De meesten van ons wonen 6 of 7 weken in hun nieuwe huis. Eigenlijk hebben we best nog veel werk aan onze eigen woningen, maar dit is ook belangrijk. We wilden immers ook actief bijdragen aan de omgeving? Dus ja, we doen zeker mee! Een groot aantal van onze bewoners wil de mouwen opstropen voor de klus. Wij zorgen voor koffie en koek en ontvangst.
Vanaf 9:30 uur druppelen mensen uit de buurt die gemeenschappelijke ruimte binnen. Voor de meeste buren is het nieuw. Ze hebben ons gebouw alleen van buiten bekeken. Er ontstaan leuke gesprekjes. Heel leuk dat er ook kinderen meekomen! Om 10 uur wordt al het materiaal voor de schoonmaak gebracht. Oranje hesjes en vuilgrijpers, blauwe handschoentjes en een rol vuilniszakken. We hullen ons in de hesjes en gaan gewapend met de materialen de straat op. Vier groepjes zwermen uit door de wijk en pakken alles op wat ze tegenkomen.
Ik ben echt verbaasd want ik zie opeens hoeveel rotzooi er ligt. Waar je normaal aan voorbij loopt, maar nu niet. Plastic zakjes, draden, piepschuim, blikjes, snoepwikkels en heel veel peuken en papiertjes. Ook nog allerlei restafval van de bouw in de wijk. Dat is soms wel een beetje shocking. Bij de bouw van de huizen is heel veel achtergelaten of misschien zelfs gedumpt. Pijpen, tegels, kratten, scherpe stukken hout en zwaar puin. De oranje zakken zijn veel te snel vol. We hebben er te weinig van en moeten ze aanvullen met onze eigen grijze vuilniszaken.
Onderweg kom ik mensen tegen die hard bezig zijn hun tuin aan te leggen. Ze vinden het mooi dat we de boel komen opruimen. “Volgend jaar doe ik ook mee”, krijgen we te horen. Onze grijpers prikken lekker door, tot de zakken vol zijn. We eindigen weer bij De Oosterburen zoals we gekomen zijn. Met koffie en koek wordt er nagepraat. Een beetje moe maar voldaan. En intussen hebben we onze nieuwe buren in deze wijk weer een stukje beter leren kennen..!