Ons gezinshuis is verkocht! De koop is rond. Dat betekent dat we er over een paar maanden uit moeten. Maar onze woongemeenschap is pas over een jaar klaar. Na wat zoeken vinden we een tussenoplossing, een chalet bij een natuurgebied, waar we tijdelijk mogen zitten. Eigenlijk best leuk om een tijdje in het bos te wonen! We kunnen niet heel veel meenemen, want het is een piepklein huisje. Dus we zitten te puzzelen en regelen een tijdelijke opslag voor onze inboedel, waar we ook bij kunnen, komend jaar. Het wordt allemaal steeds concreter. Over dik twee maanden zijn we weg uit ons oude huis. Het chalet moeten we goed de gaten houden, met het winterse weer. Zorgen dat de leidingen niet bevriezen. En een kattenluik uitzagen. Hoe gaan onze drie katten het vinden om hier te wonen? Muizen genoeg!
Het gaat intussen heel voorspoedig met de woongroep. Aanmeldingen genoeg. De laatste appartementen zijn bezet, maar we houden toch ook ruimte voor nieuwe leden. Het kan altijd zijn dat toch iemand op het laatste moment moet afhaken! Je weet maar nooit… Het begin van de bouw komt ook in zicht. Ik mag me daar mee gaan bezighouden, want ik kom terecht in het ‘bouwteam’. We hebben met hulp van Kilimanjaro een goede aannemer gevonden waarmee we gaan praten over prijs en kwaliteit. Komend jaar zullen er nog heel veel details besproken moeten worden. Het ‘bouwteam’ is aanspreekpunt namens de groep.
Ook als groep bespreken we een aantal zaken. Welke kleur willen we de muren geven? Wat is de kleurstelling voor deuren en accenten? Onze architect geeft een presentatie. De meesten van ons hebben een voorkeur voor de wat warmere tinten. Iedereen mag hierover zijn of haar zegje doen, dat is wel zo aardig van onze sociocratische besluitvorming. De definitieve beslissing komt nog.
We hopen intussen allemaal dat het gaat lukken om onze huurders binnen boord te houden. Enkele appartementen zijn voor huurders, het grootste deel bestaat uit koopwoningen. Maar wie financiert de huurappartementen? In onze zoektocht naar oplossingen voor bekostiging van de huurhuizen hebben we verschillende mogelijkheden onderzocht. We zijn met twee woningcorporaties gaan praten, maar die hebben gezegd niet meet te willen doen, helaas.
We onderzoeken nu of we investeerders in de huurappartementen kunnen krijgen, maar gaat dat lukken? We hebben gelukkig nog als laatste optie een aannemer gevonden die bereid is de huurappartementen voor zijn rekening te nemen, als we met hem in zee te gaan voor de bouw van ons appartementencomplex. In een vergadering met alleen de kopers valt het besluit dat we, ondanks dat hij misschien niet de allergoedkoopste is, toch bekijken of we met deze aannemer in zee willen. Hieruit blijkt maar weer hoe hecht de groep is en de bereidheid om samen oplossingen te vinden.
Het blijft spannend…!