Intussen wonen we een jaar in woongemeenschap de Oosterburen. We hebben ons genesteld in de gloednieuwe wijk, met onze tuinen en de buren. Een jaar geleden nog waren de wegen improvisorisch aangelegd en kwamen we aan temidden van zand, modder en bouwtroep. Het begint in onze buurt heel leefbaar te worden. Met een parkje en een groenstrook waar de gemeente wilde bloemen heeft gezaaid. Ik ben erg benieuwd hoe het er in het voorjaar zal uitzien!
We vieren ons eerste jaar met een etentje in een prima restaurant op loopafstand van de woongroep. Samen genieten van het eten, het gesprek en van wat we hebben opgebouwd. Het is ook tijd voor een echte evaluatie en dat gebeurt via de bewonersvergadering. Vooraf krijgt iedereen evaluatievragen om in te vullen. Over het gezamenlijk huishouden, de tuinen, de gemeenschappelijke ruimtes en onze vergaderingen. Wat gaat goed en wat kan beter?
Uit de reacties blijkt dat er heel veel heel goed gaat. We zijn dik tevreden over de manier waarop er wordt schoongemaakt. De vuilnisbakken worden netjes geleegd, de containers schoongespoten. Sommige mensen willen daar een hoge drukspuit voor, maar de meesten vinden dat dat al prima gaat met de tuinslang. Ook over het onderhoud van de tuin zijn we het helemaal eens met elkaar. Geweldig hoe dit gaat! Er moeten nog wel wat planten vervangen worden die het niet gered hebben. En er is behoefte aan een insectenhotel en een vogeldrinkplaats. Onze gemeenschappelijke ruimtes mogen nog wat meer aangekleed en gezelliger worden. En we hebben een iets meer inzichtelijk systeem nodig voor de bezetting en reservering van de ontmoetingsruimte. De sensoren van de verlichting in de fietsenstalling werken niet optimaal. Soms sta je opeens in het donker. Dat kan beter afgesteld worden. Er zijn nog genoeg verbeterpuntjes te vinden.
Over ons wonen in de woongemeenschap bestaat grote tevredenheid. Gemiddeld geven we als groep een rapportcijfer 9 aan onze woongemeenschap. Sommigen voelen zich bevoorrecht om hier te mogen wonen. Er is blijdschap met de manier van wonen en met elkaar omgaan. De één wil nog wat meer doen en bijdragen volgend jaar. De ander wil juist wat meer afgrenzen en keuzes maken. We spreken ieder uit wat we willen delen. Er worden tips gevraagd of gegeven. Er is de behoefte om gezien en gehoord te worden. Waarbij we uitspreken dat goed luisteren naar elkaar in onze bijeenkomsten belangrijk is. En we de consentmethode, met besluitvorming in rondjes, erin willen houden. Zo kunnen we gedragen besluiten blijven nemen.
Wensen voor het nieuwe jaar worden in een wensboom gehangen. Op naar een nieuw gelukkig en hopelijk gezond jaar voor de Oosterburen!